(w starej kamienicy za parkiem)

w starej kamienicy za parkiem
kupiłam dla nas małe mieszkanie
teraz muszę się jeszcze postarać nim
drzewa zrzucą ciężar przegrzanych liści
o solidniejsze zamki do nowego życia

czy wiesz jak trudno w dzisiejszych czasach
łatać dziury zrodzone z błahych niedomówień

lubisz we mnie ten niepoprawny romantyzm
a ja będę lubić zmieniać kierunki pór roku
dla ciebie stanę się wróżką w magicznym domu

nocami z dwudziestostopniowym mrozem
otworzę nieszczelne okna wpuszczając
do łóżka rozognione niebo i spijając jego blask
wywołam rumieńce na twej wychłodzonej twarzy

nawet kiedy ciała będą topić się niczym wosk
bo klimatyzacja jak zwykle siądzie w lipcu
wyciągnę dłonie po pierwszy świąteczny śnieg
i soplami lodu wrosnę w kształt twoich warg

w każdy nasz niespokojny czas
wyszeptam ci że nawet ten śmieszny
wiklinowy fotel którego tak nie znoszę
zastąpi mi skórzane obicia z widokiem
na paryskie rue de rivoli o świcie

póki nie zasypiamy z sercem głodnym miłości
jesteśmy zwycięzcami w wyścigu szczurów

autor

Izabela0906

Dodano: 2009-02-28 17:19:41

Ten wiersz przeczytano 932 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie