W-wa 44
dzielnym powstańcom, mężnym pilotom, bohaterskiej stolicy
Nie dla niej girlandy, wieńce
Nie dla niej fanfary, brawa
Lecz w zakazanej piosence
Walczy zbroczona Warszawa
Pod nieba dachem Lancaster
Co gubi wciąż spadochrony
Dziurawy jak miodu plaster
Szponami z dołu raniony
Na drugim brzegu, tam z Pragi
W sukurs ruszają nasi
Z garścią nadziei, odwagi
Płomienia tych nic nie zgasi
Warszawa, jej wały i szańce
Niech tym płomieniem wciąż płonie
Z królem stolicy – powstańcem
Na gruzu barykad tronie
Kostucha swój śmierci taniec
Zaczęła na nowo w chwili
Gdy oni na życia szaniec
Swój los skazańców rzucili.
- pierwsza strofa nawiązuje do filmu o powstaniu: "Zakazane piosenki" z 1947 r. - Avro Lancaster to samolot, bardzo podobny do pokazywanego ostatnio w tv bombowca B-17. to one wspierały powstańców z powietrza - z drugiego brzegu, czyli z Pragi dochodziły nieliczne posiłki Polaków działających w 1 Armii Wojska Polskiego, walczącej u boku Armii Czerwonej
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.