WABIENIE JASKÓŁEK

Jesteś... zapytałeś przytulony.
Nie ma mnie. Marzę o lirze Orfeusza.
Drżą trawy,nieruchomieją planety.
Rozbrzmiewająca symfonia,tęsknoty otacza.

Niech zawrze woda w nas,której ugasić się nią nie da.

Przemieści i dopełni,zabarwi muzyką,bo to los gra.
Odczuj bit transu,stukot pobudzonej perkusji.
Milcząca zieleń rozszumi- zamrożoną w lodzie niejednorodność.

Klakson wyje!Budzi zapachy gorącego oddechu.

Wypływają z kielichów musującej radości.
Patrz! przyfrunęły jaskółki! Przymknij oczy.
Skrzydłami biją w dusze. Słońce van Gogha liże naturę.
Zatańcz!w takt słowa, zamień w światło serca,

chociaż zmysły pragną bachantki szaleństwa.

Nim nie zapłaczą ciemności i z wyrzutem chryzantemy.


UŁ

napisany 18.02.2009 ula2ula Śnieg. Wiosna w powietrzu. Wypoczywam Pozdrawiam ciepło

autor

ula2ula

Dodano: 2009-02-18 18:16:54

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie