Wagabunda
Nie usiedzę, nie ustoję,
Męczą duszę niepokoje.
Znów ponosi mnie daleko,
Gdzieś nieznane na mnie czeka.
Jak nie tu, to znowu tam,
Stale po tym świecie gnam.
Mocne buty, ciepły szal,
Niezmierzona czeka dal.
Złoto zboża, zieleń traw,
Zarośnięty trzciną staw,
Cień liściastych, gęstych drzew,
Ryk jeleni, ptaków śpiew,
Wiatru szum, gałęzi trzask,
Oczu błysk i ognia blask.
Idę, jadę, żyję, trwam,
Póki jeszcze siły mam.
Komentarze (29)
hej,hej to ja wołam Ciebie,też wciąż gnam z wiatrem w
dal,lecz innymi przestworzami
Fajnie się czyta ten Twój wiersz. Zazdroszczę Ci tej
siły życia.
zagrzewający do boju (życia) wiersz póki starczy
sił... ekstra energetycznie.
I bardzo dobrze, lubię ludzi z taką energią. Z życia
trzeba wycisnąć co się da.
Super wiersz, pozdrawiam..
Jakbym czytał o sobie.Ekstra.
Ależ ekspresja! Zwiedzaj ile się tylko da.
Zwiedzać i zachwycać się pięknem...chyba nie ma nic
wspanialszego...Pozdrawiam.
Nie mogles o mnie napisac, bo mnie nie znasz...ktos
jeszcze taki zwariowany jak ja??? chyba sie domyslam
kto...goraco pozdrawiam
wiersz jak pędziwiatr..ciekawy i rytmiczny
Patrzę i oczy przecieram-nie dowierzam. Jakby mój
codzienny życiorys..taki sam pędziwiatr-aż mnie to
cieszy bo i sam zasuwam prawie na okrągło i gdyby nie
to pewnie bym się zanudził,a w wierszu wyjątkowo
dobrze opisane..super..powodzenia
Świat przecież stoi otworem i czeka na odkrycie:)
Muszę częściej zaglądać do Ciebie, bo Twoje wiersze
dodają energii:))). Pozdrawiam.
Ruch to życie, biegnij, poznawaj, kontempluj, ciesz
się życiem.
Wiesz, Twój piękny wierszyk sprawił, że zaraz idę na
spacerek. Do lasu.
Qrcze, a wilki?:)))) Pal licho!!!Pozdrowionka
przesyłam i dzięki za motywację.
Wierszem pokazałeś, ile ruchu i ekspresji w tobie gra
po tym urlopie. Lubimy wędrować, zwiedzać, ładować
akumulatory dobrymi energiami. Przyroda nas
regeneruje, u Ciebie pięknie, wrażeń moc.
życie to ciągła droga do pokonanoa w czasie
treść wiersza w sposób ciekawy przedstawia
zdobywanie tej przestrzeni łącznie z duszą