Wahadło
Boisz się i uciekasz
Zamykasz otwierając szeroko oczy
A gdy zaciszkasz powieki
Lecisz samolotem
Granice przesuwasz
I świat masz na wyciągnięcie dłoni
Wtedy nabierasz dystansu, pokory
I jesteś blisko Boga
Słyszysz jego śmiech
Taki zwyczajny zza ściany
autor
Dorota Płoszczyńska
Dodano: 2008-08-29 14:25:06
Ten wiersz przeczytano 607 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
niektórzy faktycznie muszą wsiąść do samolotu, żeby
docenić i dostrzec to, co najważniejsze w życiu.
Podoba mi się bardzo.