Wahadło
Alchemik znowu zamroził drzewa,
chociaż obiecał pędy osłaniać
przed wiatrem. Kiedy zbladły,
zrozumiałam, że nałożyły się dwa czasy.
Wiem, ile żalu można przełknąć
z powodu bezlistnych gałęzi.
Smutny jest konar bez ptaków,
dlatego przystaję na uśmiech kota,
na stado wron szukających cienia.
Ucieczka raz w lewo, raz w prawo
przypomina żywy mechanizm zegara,
który zawiesza się - gorzka pokusa
dla wyobraźni. Nie do mnie należy ocena.
Księga Koheleta rozprasza światło,
nawet jeśli słowa nie mają pokrycia.
autor
Jutta
Dodano: 2020-05-25 09:47:51
Ten wiersz przeczytano 569 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
wahadło w ruchu oznacza, że serce życia bije
jaki jest koń nie każdy widzi
ciekawy wiersz
ciepło pozdrawiam :)
Witaj.
Ech życie, samotność jak widać, bywa bezlistna i bez
ptaków, ale dobrze,
że chociaż jest uśmiech, kota.:)
Podoba się wiersz i jego przekaz.
Pozdrawiam serdecznie Jutta.:)