Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wahanie

Siedzę w wielkiej szklanej klatce
Twarzy nie zbliżam
na tyle blisko
by został zaparowany ślad.
Nie wiem, czy wyjść chcę
Bo tak przyjemna cisza
I ludzie słodko za szybą ruszają ustami
Błyskają zęby w śmiechu, śpiewie, krzyku
A tu nie słychać żadnego dźwieku.
Jednak wydostać bym się chciała czasami
Dotknąć, usłyszeć coś innego w człowieku
niż "Spadaj" albo "Ja cię nie rozumiem"
Zostać w przezroczystym pudełku?
Czy nadal czekać na kogoś
kto kamieniem rzuci
rozbije szkło
i uśmiech i ciszę mi zwróci?

Tym, którzy są wśród innych, ale nie z nimi.

autor

Fasolcia

Dodano: 2006-10-14 21:12:36
Ten wiersz przeczytano 444 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »