Walc

Tak w pustce sal rzesze ludzi rozmaitych,
przymykam ciekawość oka wyobraźni,
gdy wstecznych dni krokiem świat rzeczy przebyty
potokiem szum myśli w kamiennej dżdży łaźni.

Jak kropla łzy w kroplę uderza krwi drżeniem
i krzyku – pisk mowy bezsilnej idei
rozbrzmiewa potęgą, nie budząc nadziei
wspomnienie.

Pamięcią sale w bieli zatopione,
gdy twarze przyjaciół w palecie radości,
marzeniem tchnie każdy milimetr miłości
nieogarnionej.

Tym tańcem – jak jastrząb w przestworzach wciąż tonę
w noc spadam w dzień wznoszę się taktem w nieznane
trzy – czwarte, rytm prosty – poznania korzonek
Wy... skrzydła zszarpane.

Wspaniałej M.G.

autor

masmix1

Napisany: 2002-04-05 Dodano: 2006-10-11 17:11:52

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie