Walc ze strzykawką

To jak to jest, świat jest zły, czy może ludzie?

Przeszedł sto bagien, dwieście pasm górskich,
Przemierzył świat na wszystkie strony,
Szukał tak szczęścia, aż wreszcie odpuścił,
Uznał, że jest już tym wszystkim zmęczony.

Spojrzał w lustro, i głośno westchnął,
Schował twarz w dłoniach i zaczął płakać,
Sto pierwszych łez wylał za przeszłość,
Kolejnych dwieście zgubił na zapas.

Wspominał czasy, jak jeszcze był dzieckiem,
Jak z wytęsknieniem czekał na spokój,
Każdego dnia patrzył na bestię,
I nic nie mógł zrobić, tylko być z boku...

Uśmiechnął się na myśl, że dom opustoszał,
Spochmurniał, gdy wspomniał o swoim zdrowiu,
Znów garść smutku zjawiła się w oczach,
Chciał się śmiać, a nie miał powodów...

Zacisnął pięści przez bagaż doświadczeń,
Miłosne porażki doskwierały aż nadto,
Chciał skończyć z grą w żałosnym teatrze,
I zaczął tańczyć - walc ze strzykawką...

autor

Clarc

Napisany: 2011-01-01 Dodano: 2011-07-27 22:57:42

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie