WALCZACA WARSZAWA

Walczaca Warszawa.
Pod niebem plomieni walczacej Warszawy. Gdzie kule swiszczac omijaly skron . Walczyli dzielnie dorosli I dzieci . Butelki z benzyna sluzyly za bron .
Ulice w poprzek zalegaly gruzy . Serca bily glosno , pomnik mestwa rosl . Nic ze bruk przytulal cial poleglych wiele . Kazdy chetnie zycie swej ojczyznie niosl .
Rankiem zbite szyby sloncem sie zlocily . Huk bomb i mozdziezy po miescie wciaz dudnil . Coraz to wiecej spalonych dzielnic . Zyc i oddychac bylo coraz trudniej .
Gdy noc litosciwa otulala zgliszcza . Jak duch cien laczniczki w gruzach przemknal skrycie . Czasem ksiezyc blady w swym upiornym blasku . Spojrzal w czyjes oczy w ktorych zgaslo zycie .
A niemiecki wrog szalal , zialy smiercia dziala . Natarcie za natarciem - padal kazdy szaniec . Z za Wisly spokojnie patrzyli Sowieci . Czekajac az padnie ostatni powstaniec .
Tych dni nikt nie liczyl , czasu nie wybieral . Walczyl i padal , tak musialo byc . Z milosci do Polski z radoscia umieral ., Oddajac swe zycie - abys ty mogl zyc. Autor : Dana Grellus.

autor

Dana Grellus

Napisany: 2014-08-01 Dodano: 2014-10-09 17:08:41

Ten wiersz przeczytano 1004 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie