Walczyliśmy...

Kiedy się dusza zechciała z Ciebie
Wydostać w końcu na tamten świat
Jesteś gdzieś w górze, wierze że w niebie
A tu cierpienie i bólu kwiat

Przegrać nie znaczy nie mieć racji
Nie podjąć walki nie znaczy stchórzyć
Żyłaś wciąż w świecie własnych frustracji
Wszystko co było zdołali zburzyć

Wszystko co piękne i prawdziwe
Szczere, radosne i kochane
Wszystkie uczucia, kiedyś żywe
W zazdrości błoto dziś wdeptane

Zostały po nas tylko wspomnienia
Wspólnie spędzonych szczęśliwych dni
I nie spełnione, skryte marzenia
Ten pęd ku światu co w nas tkwił

Wciąż walczyliśmy, było warto
Za miłość szczerą przelać krew
Tak jak w pokerze silną kartą
Bo życie tylko ciągły blef...

autor

Józef K.

Dodano: 2006-04-11 14:05:08

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie