Walenty miłości

Nie zrywaj kwiatu kiedy zakwita

i zmienia piękno w opętanie.

Bo pierwsza miłość ta niezdobyta,

da siłę tobie na przetrwanie.


Tej drugiej oprzeć się nie sposób,

gdy w pełni dusi aromatem.

I nektar płynie niczym lawa,

rozkwita pełnym róży kwiatem.


Choć byś się wyrzekł i zaprzeczał

w kłamstwie utoniesz bez powrotu.

oprzeć się słowom tej piękności,

nie jesteś w stanie - nie jesteś gotów.


Otacza pięknem wilgotnej dalii,

dotykiem zapach gorącej żądzy.

Odpływasz schyłkiem na morza fali

w otchłań daleką za horyzontem.


Tak znów powracasz raczysz zapachem,

jakbyś chciał zostać przy niej na wieki.

Przecież to miłość cię tu przywiodła,

to nie przypadek pusty człowieku.


Kiedy już kwiatem przekwitną żądze ,

opadną płatki miłości życia.

Wtedy zrozumiesz do czego dążysz

i gdzie jest twoja siła przebicia.


Roztaczasz wszystko - czas chcesz nadrobić,

toczysz przed sobą głaz Syzyfa.

A to za mało szybko przeminie ,

zostanie miłość ta niezdobyta.


Bo każdy kwiat z czasem przekwita,

łodygi kolce ranią obficie .

Lecz dla miłości warto być szczodrym,

ona cię niesie przez całe życie.

autor

Prymus

Napisany: 2021-02-08 Dodano: 2021-02-08 12:52:48

Ten wiersz przeczytano 760 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie