Walka o przetrwanie..
Życie dla wielu ludzi to walka
Walka o przeżycie i byt
Wielu nic nie ma
Biedni duszą snują się po ziemi
Nie mają przyjaciół i wrogów
Są po prostu samotni
Nie znają żadnej bratniej duszy
Nie widzą żadnych oznak życzliwości
Bo przecież, od kogo
Są sami..
Dlaczego?
Bo nie ma nawet gwiazdy, która świeci dla
Nich
Chmury, która zrosi deszczem
Drzewa, które zrodzi owoce
A nawet kwiatka, który zakwitnie na łące
Są sami ze swoją samotnością.
autor
Gonia_K
Dodano: 2007-10-28 17:37:27
Ten wiersz przeczytano 596 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Czasami samotność jest chorobą, ale choroba to
uleczalna. Wystarczy się rozejrzeć ilu cierpi na nią i
wyciągnąć rękę.
Nie są sami, mają swoją samotność. Nie ma gwiazdy,
która dla nich świeci. Wydaje się, że ludzie
nieszczęśliwi z własnego wyboru czasami bywają, choć
niewykluczone, że oczekują pomocy
bardzo ciekawy wiersz, zadaje sobie tylko jedno
pytanie ,co wepchło ich w tak głęboką samotność że
nawet przyroda stałą się dla nich obca .
...Czasem to zalezy od Nich...Bo Samotność nie rodzi
sie sama z siebie...ale bardzo madre
slowa...pozdrawiam!
Samotność przyjaciółką,śmierć ukojeniem....