Walka trwa

wskazówki zegara płyną do przodu
bloki szare jak stały tak stoją
ulicami miast przechodzą osoby w tłumie za swą ścianą w samotności krwią oblaną potem zwięczoną pogonią za szczęścia osłoną
gdzie szukać pytają
tępo w posadzke utkwioną ponurą maską złudzeń zaślepioną nadzieją zgóry przegraną bez słow zapytania swe porzucaja
Stopa za stopom tiptopem do tyłu cofają do przodu z lękiem zaszczuci szczórzym wyścigiem do kanałów zbiegają
lekiem na szczęscie jest brak szczęcia źródłem samotności zbyt wielkie marzenia
metom zwycięsców ostatnie miejsca które dają siłe by walczyć
Póki walka trwa trwam i ja
Gdy walka końca swego dobiegnie startem rozpocznie się wielki wyścig nicości

autor

agnik

Dodano: 2005-09-21 19:05:17

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie