Walka...rozsądku z miłością.
Chwilą mój umysł,równie jak serce,
Wieczna zaś dusza, może uczucia?
Rozsądek załamał tam ręce,
Gdzie miłość nadziei nie rzuca.
Tam gdzie Ona miedzy obłoki,
Na ramionach rozkoszy nosi.
Tam On odebrał Twe kroki,
Gorycz w życie mi wnosi.
Jego narzędziem, żal i cierpienie,
Przyszłość w objęciu szarości.
Ona bez broni, świata natchnienie.
Niech nie pokona!
.............Rozsadek Miłości...........
autor
Idar
Dodano: 2005-02-26 00:08:05
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.