Warkocz jesieni

Zamykam kasztan w mojej dłoni, choć mały
I zimny dam mu ciepło z palców płynące,
Niech uderzą fale wzajemnie się przenikające
Tak, by odmienne formy w jeden kształt się zlały.

Tęczowe liście tańczą z wiatrem walczyka,
Szemrząc do rytmu plączą nici babiego lata,
Niech ten warkocz jesienny zabierze mnie do świata,
W którym dla nas dwojga jednaka będzie grać muzyka.

Cichuteńko weźmiesz mnie w swoje dłonie stęsknione,
Mocno i czule otulając czekającym sercem ,
Niech samotne myśli przykryte twej siły kobiercem
Znikną, niczym zjawy nocne przez świt spłoszone.

Usiądziemy razem, w sobie topiąc nasze spojrzenia
Słowami milczącymi wypełnione, uśmiechem iskrzące,
Niech czas wszechwładny zatrzyma te sny uciekające,
Ten obraz zaczarowany - małą ułudę spełnienia.

Jedno tylko słowo i porzucę ukochane progi,
Wokół spadają ciężkie, błyszczące kasztany
- Tak my dojrzeliśmy dla siebie, kochany
I nic nie jest w stanie odmienić tej drogi.

autor

Scorpio

Napisany: 2006-10-05 Dodano: 2006-11-05 14:48:43

Ten wiersz przeczytano 4217 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie