Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wataha

Wszystkie szlaki prowadziły do nieba
Przez wyściełaną szarym futrem jasność
Choć pod łapami dzwoniły potłuczone kości
A w nos uderzała
woń krwi wszystkich rozszarpanych braci

I choć bolało zdobywane mięso
A księżyc gasł
gdy docierały do niego troski
Bardzo ciężko było się wyrwać
z sideł koszmarnej wrogości

A gdy przegryzione więzy
układały się na śniegu
w słowa nasiąknięte bólem
Złapaną zębami za róg szaty wolność
oddać trzeba było
w ofierze bogom bursztynowych oczu

A kiedy puszcza zamierała w ciszy
Serca pęknięte wyły księżycowi
że coraz trudniej spostrzec
Czy to wilki mają ludzkie twarze
Czy ludzie wilcze pyski.

18.02.2005

Dodano: 2005-05-03 20:51:50
Ten wiersz przeczytano 1083 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »