Wątpliwosci
Wątpliwości....
Czy ja dobrze aby robię,
Idąc teraz tam w nieznane,
Wszak już czasu nie dogonię,
Może nadal tu zostanę...?
Z drugiej strony - coś nowego,
Jakby losu znów wyzwanie,
Chociaż wcale nic pewnego,
Jednak kusi to zadanie...
Przecież bliżej mi do ludzi,
Tudzież zwierząt, mediów również,
i nadzieję ono budzi,
Ktoś powiedział – w siebie uwierz...!
Gdzieś porażka też majaczy,
Kalkulacji ważne tryby,
Już nie jedna myśl mataczy,
Czy są dobre moje typy ?
Próbę muszę podjąć wszakże,
Aby później nie żałować,
I powiedzieć sobie także,
Warto było posmakować...
W ludzkiej leży to naturze,
Miewać różne wątpliwości,
Lecz zmieniają się w katusze,
Gdy nie ufasz...Opatrzności !
Komentarze (6)
Jeśli spotykają nas niepowodzenia, trudno ufać
Opatrzności.
Pozdrawiam:)
Dobry wiersz z mądrym przesłaniem. Jeśli człowiek
tylko kalkuluje, myśli stale nad użytecznością
kolejnego kroku, to gdzieś po drodze gubi się radość z
działania. Inna rzecz, że nowości - jak pisze
nowicjuszka - człowiek często się boi nowości, one
zwykle nie pasują do przyjętego obrazu świata. Ale -
czasem warto. Bardzo mi się podoba :)
i ciągle zadaję sobie pytanie,
czy to jest Opatrzność,
czy też pożądanie.
Bardzo dobry, refleksyjny wiersz.
Człowiek zawsze boi się zmian i nowości, ale warto
zaryzykować,
bo może to tylko wyjść na dobre.
Pozdrawiam serdecznie.
lepiej spróbować i pożałować niż żałować że sie nie
próbowało pozdrawiam :)
Człowiek zawsze ma wątpliwości, kiedy ma "spróbować"
coś nowego :)
Pięknie wyraziłeś to wierszem :)