wbrew dalszemu błądzeniu

nastał czas pokusy
wnet spadnie pierwszy opad chciwych
namiestników uwięzionych na czas niedomówień
w okolicy rozwieszono emblematy wolności
szare i zaśniedziałe
obdarzane fałszywym ukłonem
a dające jedynie ułudę
cześć z nas zapada w comę
fasada odsłonięta na rocznicę
śmierci ostatnich prawdziwów
uśmiech na skrawku nektarynki
w wąskim przesmyku alei sadu

w zasięgu dotyku pozostały
piruety kosmyków
rozhuśtanych na głowach niedołężnych
pragnień ukrytych na wiosnę
w kapturach obcych poglądów
do rzeczy przypisanych
nie do ludzi
na tę okoliczność tylko ręce złożyć
w splocie błagalnym o zaniechanie
tak jak unikać przyjdzie kolejnych
bezwietrznych zdumień
na okoliczność końca legendy

autor

Bielan

Napisany: 2007-04-06 Dodano: 2007-04-06 13:33:41

Ten wiersz przeczytano 890 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie