Wczoraj widziałem groźną minę...

Ketmia

Dotknęła mnie ręka natury

Widziałem wczoraj łan kwiatów w uśmiechu
Wszystkie barwne delikatne w dotyku
Dotykałem pocałunkiem, czułem ich smak
Czułem że była obok mnie miłość, piękny znak

Rozpościerał się widok niebieskiego łanu
To młode ketmie w radosnym tańcu
Jak francuskie plantacje lawendy
Zapach ich cudowny wszędy, wszędy.

Wyciągałem do nieba ręce, słońce gorące
Pod cieniem drzewa, niedawno pełne kiście bzu
Z za chmur szybko schowało się słońce
Noc zapada błyskawicą, brakuje mi tchu

Niebo czernią zachodzi, smoła się w kotle warzy
Strach zionie, schodzi mi uśmiech z twarzy
W jednej chwili jak grom spada ściana wody
Zatraciły się zapachy, tylko szkody, szkody

Ten stan nocy w południe trwał nieprzerwanie
Wichura ? jak morski orkan, boskie skaranie
Na mojej szybie strachem przytulił się liść
Nie ma ucieczki, woda, woda nie ma dokąd iść

Odchodzi z przed oczu czarna struga, opuszcza ogrody
Ziemia zalana, płyną ciurkiem rzeczki, ukazuje się mech
Widok przede mną, osobistej katastrofy.
Nie ma kwiatów ketmii , wiele połamanych drzew

Noc nadchodzi, łzami ten widok zapamiętam
Tak nie dawno, mój ogród, jak pięknie było tu
Oczy ku niebu, ono szare, groźne pełne odmętów
Żegnałem smutkiem burzowy dzień, nie idę do snu.

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2020-04-27 Dodano: 2020-04-27 09:24:34

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie