wdowi los
ojcem i matką ciężko być
serce tak boli, ciągle żal
samemu znosić dziecka pisk,
gdy cieniem śmierć maluje czas
żałoby smutne, długie dni
na pół podzielił głupi los
pustkę wypełnia tylko nikt,
płacze rodzina, nie ma dość
w kamieniu trudno schować twarz,
przytulić zimny, cichy grób,
życiową przędzę zerwał wiatr,
nie zbudzisz snu wiecznego już
Komentarze (50)
I u nas w duzej rodzinie, sa rodzice co pochowali
syna...jedynaka .
Ciezki to los.
Smutne i ciężkie jest życie samotnej owdowiałej
matki...trzeba znaleźć w sobie siłę za
dwoje...pozdrawiam ciepło :)
Warto poczekać na słońce niech sercu ciepło da ..
miłość czasem jest bólem przepełniona .. tak
doświadcza Bóg nas ..
Piękny wiersz, choć tak smutny.
piekny smutek ,ale jest jutro
ile to już minęło?cztery lata?znam to i również ciężko
się mi pogodzić:( plusik:))
bardzo smutny i wzruszajacy wiersz
pozdrawiam (+
dużo mogę powiedzieć o umieraniu
dwie najbliższe dla mnie osoby zmarły na moich rękach-
z cierpieniem po stracie najbliższych można się tylko
oswoić ale nigdy nie można się go pozbyć,ostatnia
zwrotka szczególnie do mnie przemawia. Pozdrawiam
Ciężko być wdową ale są dzieci o one wypelnią tą
pustkę i rozweselą serce..
Bardzo smutny i ciekawy wiersz, podzielam ten ból,
podobnego sam doświadczyłem, a rokrocznie dlatego o
tym czasie jesteśmy w kraju...powodzenia
Piękny, smutny wiersz... Oby, jak najmniej było
samotnych rodziców i jeszcze bardziej samotnych
dzieci... Pozdrowionka :)
Poruszający, smutny...Pozdrawiam serdecznie Autorkę.
Dawno mnie nie było. Twój wiersz choć smutny
przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam:)
smutny wiersz...warsztatowo dobry
smutny wdowi los masz rację...