We all admire

Już nie tworzę obrazów malowanych piórem.
Aksamitnych mariaży marzeń ze słowami
Niekiedy ich nie starcza. Mamię czas łowami
wychwytując w twej ciszy, co jest mi kosturem,

każdego jej szelestu, rozmów nie kończonych.

To nimi się podpieram dniem, aż do zaśnięcia.
Nikt nie zagwarantuje czystą kartką, szczęścia,
jak ilość kaw spokoju, choćby przesłodzonych.

Za każdym razem nie chcę, siebie opisywać
ciesząc się, dzięki tobie, pragnieniem tworzenia.
Teraz nam pozostało to rozpamiętywać

Każdy pogodny uśmiech, nic nieznaczący gest,
łzę, słowo, krok, marzenia, punkty odniesienia.
We all admire a beauty, and I ask about the rest.

autor

tajga

Dodano: 2011-09-25 04:16:07

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie