We mgle -część czwarta, piąta

Jeżeli już jesteś przeczytaj do końca.

"We mgle- część czwarta, piąta".
29.07.2016r. piątek 09:17:00

Kolejna próba przypomnienia sobie
I odtworzenia chociaż fragentów
Zaginionej bezpowrotnie książki.


Część czwarta

We mgle zbudziłem się,
Ale zdezorientowałem się,
Bo mgły tak na prawdę nie było,
Coś ją już rozmyło.
Po chwili zorientowałem się, że jestem w lesie,
A mgła tutaj się nie niesie.
Ona pozostała tam w tyle,
Widziałem ją ostatni raz tam przy skale.
Wstałem ochoczo i się przeciągnąłem
No i tradycyjnie wokół rozejrzałem.
Zdawała się, że nie mam żadnych sensownych perspektyw
By inny otaczającego mnie krajobrazu motyw
Ukazał się przed mymi oczyma,
Ale nie minęła chwila, gdy rozweseliła się mina.
W oddali, między mniejszą gęstwiną
Jakieś wolne przestrzenie się miną.
Poszedłem tam spiesznie,
Jedna wolno, ostrożnie i bezpiecznie.

Już po godzinie przedzierania się
Mogłem turlać się
Po wolnej, piaszczystej przestrzeni,
To, co z oddali się mieni,
To małe kolano płynącego przez tę wyspę potoku
Nie umiałem od tego widoku oderwać wzroku.
Wciągałem powietrze
Niczym na wietrze,
Ale była cisza
Taki krajobraz to tutaj nisza.
Może przez jałową glebę nic tu nie rośnie,
A może właśnie
Znalazłem działkę na mój nowy dom,
Przed samym sobą schron.
Tyle, że z dala od morza,
Nie dostrzegalna mgły zorza,
Więc czym będę budzić się?
Tego jeszcze nie wiem.

Zbliżyłem się do wody
Przejrzałem sie, byłem zmęczonej urody
Zaczerpnąłem rękoma
Napoiłem się i została obmyta ma głowa.
Znów jadłem jakieś owoce
W tym upale jeszcze się nieco pocę,
Ale organizm coraz bardziej się przyzwyczaja
Temperatura jest znacznie wyższa niż u nas w czasie lipca.
Ku mej radości za potokiem
Tam, gdzie ledwo sięgałem wzrokiem
Między drzewami
Obrośniętymi jakimiś Termitami
Znajdowało się jakieś zagłębienie,
Takie niby wyżłobienie.
Z bliska, gdy podszedłem
To wówczas ujrzałem,
Że to nie za głęboka jaskinia
Już me ciało się wygina
Widząc, że wrasta w nią spory konar,
Na której siedział znużony komar.
Oj nie miły bracie komarze,
Ja o tej jaskini marzę.
Nie Ty,
Lecz ja będę tu mieć swe sny.
Komara odgoniłem
I sam na konarze się położyłem.
Przez chwilę było przyjemnie, chłodno i wygodnie
Po pewnym czasie jednak nie wygodnie.

Muszę teraz lekko legowisko przystosować,
Jakimiś miękkimi liśćmi sobie wyściełać.
Znalazłem paprocie
A z lian zrobiłem solidne mocowanie
Do tego dodałem jakieś bambusy,
Takie krótkie ich konusy
Zrobiłem solidne legowisko
I położyłem się wody bardzo blisko.
Gdyby to nie była moja bezludna wyspa
To pomyślałbym, że to jakieś nowoczesne SPA.
Po chwili moją pryczę
Wesołowo wlokę
Już mocuję na konarze,
Zrobiłem tym wielkie zdziwienie na konarze,
Który przysiadł mi na ramieniu
Na mym znamieniu,
Już chciałem go pacnąć,
Ale zdążył się odsunąć
I na moich paprociach
Położyć się w papciach.
Chyba nie wytrzymam,
A może nowego przyjaciele mam.
Komar się uśmiechał
I mnie witał.
Mam zwidy,
Może ogarniają mnie haluny?

Część piąta

We mgle nie zbudziłem się,
Ale przeciągnąłem się
Jeszcze na wpół we śnie,
Nie wiem, czy to jakieś baśnie
Jednak piękne miałem sny,
Które prysły,
Gdy głód się zmagał
I jedzenia domagał.
Nie wiem kiedy i na jak długo zasnąłem,
Ale wiem, że całe popołudnie i noc przespałem.

Słońce znów wschodziło na nieboskłonie
Promyki słońca docierały do mnie
I rozjaśniały moją willę,
Moją jaskinię.
Wszystko zatacza krąg i historia,
Moja zwycięska od śmierci Victoria
Sprawia, że stałem się nowoczesnym jaskiniowcem
W ręku z wielofunkcyjnym, markowym nożem.

Siedziałem na pniu
I myślałem o całym dniu,
Co by robić,
By sobie życie ulepszyć,
Gdy niespodziewanie nadleciał ptak,
Ten, co patrzał na mnie tak
Tam, wtedy pierwszego dnia
Usiadł koło nadłamanego przeze mnie pnia
I wtedy zobaczyłem, że w dziobie trzyma zeszyt
Niespiesznie wyciągnąłem rękę, bo ogarnął mnie zachwyt.
Po chwili miałem w ręce, to był notes
Na pierwszej stronie zdjęcie jakiś protez.
Cały był pusty oprócz jednego wpisu
I wtedy zorientowałem się po co mi notes skoro nie mam długopisu.
Napis wolno czytałem
I nawet się nie zorientowałem
Jak ptak przysiadł mi na ramieniu i z jego zaciśniętych pazurów
Spadł długopis i zrobił kilka ptasich mazów.

Szczerze byłem zdezorientowany
I ptak ten taki śmiały
Zdało się, że coś mówi,
Ale to przecież w mej głowie od wszystkiego szumi.
Skąd ten napis, skąd ten notes
No i te zdjęcie protez.
Zacząłem intensywnie myśleć
I zdołałem wymyśleć,
Że niedaleko musi być morza brzeg,
Albo rzeki bieg,
Bo pewnie to należało do rozbitków,
Może tam znajduje się mnóstwo trupów.
A może ktoś jak ja jeszcze żywy
I bardzo pomocny?

Nie wiedzieć czemu zapytałem ptaka
Skąd to masz? I sytuacja była taka,
Że on do lotu się wzniósł
I wzrokiem mnie niósł
Leciał wolno, tak bym nadążył
I tak oto za ptakiem żem podążył.
Minęły oszołomienia chwile
I zauważyłem, że z tej strony tak blisko morze otacza wyspę.
Na brzegu leżał duży kufer
I koło niego spory kufel.
Wokół nie było nic
Wolno w dół zszedłem i dojrzałem jeszcze jakąś nić.
Ostrożnie z niepokojem zbliżyłem się do kufra
I to, co zauważyłem tak bardzo mnie zachwyca.
Jest to chyba skrzynia skarbów,
A może nie z naszego statku lecz od piratów?
Jezu, gdzie jest wrak
Dlaczego wszystko dzieje się tak?
W głowie kłębiły się myśli
Wtedy poczułem zapach wiśni,
Znów zmagał się głód,
Otrząsnąłem z piasku głów
I próbowałem skrzynię dalej od wody odciągnąć
Nie dało się, najwidoczniej musiałem z sił opaść.

Nastała szybka decyzja, że po trochu po części przeniosę
I w ten sposób o skarby wzbogacę swą oazę.
Wziąłem do kieszeni nić, do ręki szklaną lampkę
Ponadto kufel, w który wepchnąłem jakąś szmatkę.
Z kufra jeszcze wydobyłem saperkę i siekierkę.
Tym obładowany poszedłem z powrotem
Wraz z narastającym głodem.
Minąłem po drodze nisko pienne wiśnie
Myślę sobie wytrzymam, jak wrócę to je sobie w żołądek wcisnę.

Tak zrobiłem, gdy wracałem to się posiliłem
I mój głód znów zagłuszyłem.
Tym razem z kufra dobyłem
Z dziesięciolitrową zamykaną beczułkę
A w niej jakieś pozawijane zwoje.
Znalazłem piłkę do drewna i młotek
Włożyłem je za pasek
Beczułkę do ręki
A do w drugiej niosłem znalezione rękawiczki.
Normalnie można nie uwierzyć,
Że na bezludnej wyspie w kufrze tyle można zdobyć.

Trzeci kurs poszedł równie sprawnie
Ścieżkę miałem wydeptaną już bardzo ładnie.
Muszę dodać, że cały czas na skrzyni siedział ów ptak,
Który o skarbie dał mi przyjacielski znak.
Mam nogo przyjaciela nie będzie mi się nudzić,
A od tego deptania może lekko z kości na ości zdołam się odchudzić.
Ów kufer był wodo odporny,
Wszystko było suche, tylko jak został otwarty?
A może ten ptak to jakiś spryciarz, co umie kufry otwierać
I życie osamotnionego człowieka zmieniać.
Powoli czułem się zmęczony, lekko senny,
Więc wziąłem jeszcze jakiś skarb bezcenny
I poszedłem do swej jaskini
No i po drodze zjeść trochę wiśni.

W kufrze znalazłem jeszcze pudełko nici i igieł
Oraz jakiś notes i książkę i ząb, ludzki kieł.
Ponadto zabrałem ze sobą garnek przykryty,
W nim kolejny skarb przeze mnie został odkryty
A mianowicie były torebki pełne nasion
Wziąłem ze sobą jeszcze tą istotę ptasią.
Nim odszedłem nieco wiek kufra przymknąłem
i z mozołem po piachu kilka metrów przeciągnąłem.
Wróciłem do oazy z ptasim przyjacielem
I dla upamiętnienia wszystkich minionych obrazów
Napisałem w notesie kilka mazów,
Które opisywały wszystko, co się dotychczas działo
Pisałem treściwie i mało
Bardzo dziubdziałem,
Bo jak najwięcej miejsca zostawić chciałem.
Nim zmrok zapadł i się owocami przed snem posiliłem
To znów ów napis z notesu przeczytałem,
A napisane było zaraz na okładce, przed pierwszą stroną,
Że wszyscy toną,
Stała się straszna katastrofa,
Więc życzliwa, trzeźwa dusza
W kufer niezatapialny,
Taki specjalny
Szybko różne skarby chowie,
Bo jeżeli ktoś przeżyje
I kufer odnajdzie to będzie miał pomocne materiały,
By zacząć żywot ocalały.
Te słowa mnie
Wzruszały dogłębnie.
A więc byłem tym ocalałym,
Tym, który dzięki papudze skarb dobyłem.
Dziwny ten mój ptak,
Jak się nazywa nie wiem jak.
Niby papuga, ale nie kanarek,
Może jakiś współczesny wynalazek.
On może też z statku ocalał
I tu wraz ze mną dotarł.

Za tydzień w niedziele kolejne części i akcja nabierze może tempa. Dziękuję za wczoraj i dziś.

autor

AMOR1988

Napisany: 2016-07-29 Dodano: 2016-07-31 10:11:25

Ten wiersz przeczytano 1321 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie