We śnie...

ze śmiercią będzie mi do twarzy
krew zastygnie twarz zbieleje
krwisty rumieniec w niepamięć odleci
a może jednak ? może ktoś wspomni
żywota mego na ziemi tej błogiej ?
ze śmiercią będzie mi do twarzy
gdy z jasnym aureoli synem
do nieboskłonu skieruję swą duszę
lub wtedy gdy oczy moje skomleć
będą o ujrzenie świata tego
to będzie mojej śmierci czas najwyższy
spokoju wstęgą oplecionej niczym szalem
bo we śnie serce chce powstrzymać fale...

autor

BaskaCzyliJa

Dodano: 2006-08-03 12:44:21

Ten wiersz przeczytano 369 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie