WE WŁOSZECH.
Dla wszystkich wyjeżdzających do pracy za granicę.
JAK MI SMUTNO ,JAK MI ŻLE.
MOJE SERCE DO POLSKI SIĘ RWIE.
JEST SAMO W RZYMIE TU ,
I CIĄGLE PŁACZE ,AŻ BRAK MU TCHU.
NIE CHCĘ JUŻ DŁUŻEJ TU SAMA BYĆ,
NIE CHCĘ, TYM ŻYCIEM TU ŻYĆ.
BO TO NIE MÓJ KRAJ ,
TO NIE DLA MNIE TEN RAJ.
NIE POTRAFIĘ SIĘ TU ODNALEŻĆ,
NIE MOGĘ DLA SIEBIE MIEJSCA ZNALEŻĆ.
CIĄGLE MI SMUTNO BARDZO TAK,
CZUJĘ SIĘ JAK ZBŁĄKANY PTAK.
WSZYSCY DOOKOŁA ZACZEPIAJĄ ,
NA KAWĘ ZAPRASZAJĄ.
CAŁY CZAS ODMAWIAM IM ,BO WIEM
JAKI PODTEKST KRYJE SIĘ W TYM.
DO DOMU CHCĘ WRÓCIĆ JUŻ,
JESZCZE 30 DNI,JUŻ NIEDŁUGO TUŻ,TUŻ.
Dobrze że już jestem w domu.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.