Wędkarz

Przygotowuje zanętę z wieczora,
i jeszcze wykopie robaki z dołka,
wstaje z rana i obudzi wszystkich,
bierze swój sprzęt na plecy,
odpala skuterek, aż dymek poleci,
jedzie nad wodę, gdzie nęci,
rozkłada wędki i z innymi gawędzi.

Każdy wędkarz przechwala się jaką sztukę złowił,
byle większą od płotki, którą szczupak połknął,
sumkiem napewno nie pogardzi,
ale karaś zwany japońcem gust zadowoli,
gdzieś rapa na wodzie pluśnie,
czasami okoń się nawinie
i może tołpyga spod wędki się nie wywinie,
sieja i sielawa również po akwenie żeruje,
jeno karp tylko w stawach króluje.

Kij bambusowy moczy,
chociaż posiada również teleskopowy
i obserwuje spławik wystający z wody,
spinning czasem zarzuci,
który srebrną blaszką poruszy.

Nagle jest jakaś łuskająca sztuka,
która sposobu ucieczki szuka,
szarpie się na haczyku,
ale nie usłyszysz jej krzyku,
wędkarz cieszy się jak dziecko,
a na rybkę czeka z wodą wiaderko
i zapełnia się różnymi rybami,
które pożegnają się ze swoimi łuskami.

Połów zakończony i do domu wracać czas,
ponieważ południe nastało wraz,
kolacyjka będzie syta,
albowiem smaczna rybka jest tego warta,
na patelni się zarumieni
i zniknie w wędkarza gardzieli.

autor

Gonzuś

Napisany: 2007-02-20 Dodano: 2007-06-01 14:43:09

Ten wiersz przeczytano 2477 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie