Wędrowiec

Błąkałem się bez celu wśród leśnych odstępów,
Żalem, bólem i trwogą na przemian miotany,
Ja, co bez skarbu mego z Hadesu wygnany,
Letejskich zapomnienia skosztowałem mętów.

Nagle uszu mych dobiegł dźwięk syryngi drżący,
Umysł wina i ziół dzikich zamroczyła woń,
Nim do orgii mnie wciągnęła delikatna dłoń
I porwał nagich menad orszak pląsający.

Tańczyły przede mną lubieżne, bezwstydne,
Kołysały biodrami, przechylały głowy,
Gestami mnie wciągały w swe królestwo złudne.

Wnet z Bachusa córami tańczyłem szalony,
Coraz głośniejsze z piersi wydając westchnienie,
Ekstazy słodkim smakiem całkiem odurzony…

autor

nagelneu

Dodano: 2008-12-06 17:50:48

Ten wiersz przeczytano 772 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabiczny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie