Wędrówka
Do Ciebie szedłem
mleczną drogą
lecz zabłądziłem
pośród mgławicy Oriona.
Próżny księżyc nie chciał
wskazać drogi
i obrażony że nie zachwycam
się jego urodą
odszedł nie mówiąc nic.
Czas również nie był sprzymierzeńcem
i uciekał szybko,
coraz szybciej
aż do utraty tchu.
Tylko wiatr,
ten wieczny wędrowiec
zabrał mnie do Ciebie
w zamian nie żądając niczego.
autor
Manuel del Kiro
Dodano: 2015-07-24 07:27:30
Ten wiersz przeczytano 1686 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Pozdrawiam z wielkim uznaniem.
Wciągnęło mnie Twoje pisanie ...
Cudnie:) pozdrawiam
Uff,to się cieszę:)
Wybaczam :-)
Wybacz,masz rację,przepraszam,
coś mi oczka szwankuję,jak widać:)
Tańcząca z wiatrem w drugiej zwrotce nie ma słowa
poszedł tylko jest:odszedł nie mówiąc nic.Dziękuję
wszystkim za komentarze i pozdrawiam.
P.S w drugiej zwrotce p
się gdzieś zapodziało w słowie poszedł,warto
poprawić,można wejść w edycję tekstu:)
Ładny wiersz,widzę,że warto do
Autora zaglądać.
Serdeczności przesyłam:)
Fajny i tyle ...
+ Pozdrawiam
Ładny wiersz.
Ładnie.Pozdrawiam
Romantycznie - fakt. Ładnie piszesz.
Masz szczęście - nic w zamian od Ciebie wiatr nie
chciał. Cudnie tak byc kochanym.
osiągnąłeś cel wędrówki odnalazłeś miłość która gdzieś
czekała na Ciebie - ładnie piszesz:-)
pozdrawiam
na bardzo+)pozdrawiam