Wędrówka jednego życia

Idę ciągle do przodu
Idę dalej wytrwale
Już bolą mnie łokcie
To nic, idę dalej

Mijam różne postacie
Postacie dobre i złe
Czasem gonię je
A czasem one gonią mnie

Idę dalej
Czasem mam dość, przystaję
Bolą mnie nogi
Ale to nic, idę dalej

Siadam na kamieniu zwątpienia
Nie chcę patrzeć wstecz
Nie! - ja muszę iść dalej!
Za plecami śmiech

Z modlitwą na ustach
Przedzieram gęstwinę zła
I choć z uśmiechem na twarzy
To krwawi dusza i łka

Jeszcze parę kroków
Już naprawdę blisko
Jeszcze jeden poślizg, kamień
Jeszcze jedno urwisko

Wiatr w oczy mi dmucha
Grad wali po głowie
Czasem padam zwalony
To na drodze, to w rowie

Ciągle z kimś walczę
Z kimś się zmagam
Czasem, owszem wygrywam
Ale częściej upadam

Uciekam lecz nie mam już gdzie
Czuję jej oddech na plecach
Zaraz dopadnie mnie
Padam na twarz i czekam

Oderwany od ziemi
Patrzę na te robaki
Co tak jak ja kiedyś
Walczą o wydeptane szlaki

Lecz gdybym miał jeszcze szansę
Mógł wstać i iść jeszcze raz
Otrzepałbym się z prochu
I szedł dalej twardszy niż głaz

autor

kasiorek

Napisany: 2006-05-04 Dodano: 2006-05-04 14:46:19

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie