WĘDRÓWKA WODNA

Dźwięk wody, takie małe plum.. plum.
Bąbelki biegną wzdłuż ciał przytulonych.
Sceneria mocy,magia rzeczywistości.
Chybotliwe płomienie świec dopalają się.
Zanurzyłeś się, ze mną, w pachnący aromat piany.

Zakręciłam szum,
bo w głowach zaśpiewał wtór pragnienia.
Zamknięty obieg krwi, wspólnota troskliwa niepamięci.
Gorączka zmysłów, zaklęciem otwiera intymne czakramy.
Uwielbienie rozluźnienia, emocja niecierpliwa kołysze.

Wspólnym rytmem przyzywa i potęguje taniec ust szeptany,
gdy łapiesz kropelki na mnie, a one wciąż bezradnie uciekają.
Żywiołowa to gonitwa ust i ciał rozgrzanych,
a woda zamienia się w gorącą parę.
Bajkę i pożądanie.
Poszukiwanie wysepek zagubionych, nieustannie.

A potem wpadamy głębiej i głębiej, to w zachwyt zapadanie.
Pływamy.. ocean zmysłów, powiększa falę, obok i w nas.
Kochamy żywioł, gorączkę drapieżną i przyleganie.
Tonę w kosmicznej otchłani, snop gwiazd i ciszą zachłyśnięta.
To zastyga granatowe niebo, w błogim wypływaniu.

W ramiona przygarnięta i intensywne myśłi, co ogrzewają uczucie.
Słońce wchłonięte przez księżyc ,co stało się jego odbiciem.
Radość ze spełnienia,splątanie i zapalenie kolejnej gwiazdy.

Światłość całowana, w wędrówce astralnej zakochanych.
Jeszcze raz.

Łódź,27.03.2008r. ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2008-03-27 00:35:56

Ten wiersz przeczytano 697 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie