wędrowniczka

wrócę do ciebie zza siedmiu gór
i siedem rzek wpław przepłynę,
pułapki na drodze roztrzaskam w proch,
a te największe - ominę..

poranię stopy i szaty postrzępię,
lecz nawet na chwilę się nie zatrzymam,
bo drogę do ciebie znam już dokładnie...
- półnaga, półżywa u drzwi twych upadnę..

ty wyjdziesz i włosy odgarniesz mi z czoła,
i delikatnie mnie weźmiesz na ręce,
pocałunkami pokryjesz me oczy
i powiesz cicho: "nie odchodź już więcej..."


................

autor

ash

Napisany: 2006-04-21 Dodano: 2006-04-21 20:47:32

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie