Wena

I taki talent się marynuje czy marnuje?To tak jakby
van Gogh przestał w którymś momencie przestał malować.

Nie martw się o wenę, ta z pewnością wróci.
Jak ABW rankiem - spokój Ci zakłóci,
kajdanki założy, mieszkanie przeszuka...
i ponownie piszesz - zażalenie stukasz!

:-) och, te męki są nieobce wielu, opisałaś je bardzo
fajnie, wesoło i figlarnie

Pewnie niech wraca z podwójną silą by się Tobie fajnie
pisało i wesoło rymowało pozdrawiam serdecznie.

Z weną różnie to bywa, pozdrawiam milutko, dziękuję za
wizytkę u mnie

Ewo, przecież urlop się kiedyś skończy i ona wróci :)
A nawet bez niej świetnie sobie radzisz.
Miłego dnia paa

Na nic prośby i błagania, ta kapryśna dama rządzi się
swoimi prawami. Czytając ten wiersz wyczuwam jej
obecność :) pozdrawiam

Wena pojawia się i znika kiedyś przeszkadzało mi jak
znikała, a teraz lubię na nią zaczekać tak bez celu.
Pozdrawiam serdecznie:)

coś mi się widzi że szybko wróciła i natchnienie w
Twoje wiersze włożyła...
b. wesoło i zmyślnie
pozdrawiam

wspaniale o Wenie,pozdrawiam

widzę wena nie potrzebna
bez niej też poezja niezła...
pozdrawiam pięknie:)

Ty Ewo, nie masz kłopotów ze swoją Weną, to widać w
tekstach, które tu zamieszczasz.
Ja teraz nie mam zbyt wiele czasu na komentowanie, ale
czytam wiersze, gdy mam wolną minutkę.
Pozdrawiam cieplutko,życząc miłych snów, z weną pod
poduszką:):):)

tak to juz jest z wena, mnie gdy jej brak to wedruje
na rozne galerie obrazow, i tam jej szukam, i wierz
mi, tam ona jest!

A moja "wena" wysyła mnie na urlop, więc trochę
odpocznie Bej, bo mi laptop zastrajkował i idzie do
przeglądu.
A ponieważ czuję się w tym duecie, jak koło zapasowe,
więc z chęcią odpocznę od jazdy pod górkę.
Od razu widać, że jesteś zaprzyjaźniona ze swoją Weną.

Pozdrawiam:)

świetny z humorem...o to chodzi, o to chodzi:) miłego
dzionka