Wenus.
Ukryta pośród ramion splecionych
Potężna, mocą, poezji duszy
Zgaszone iskry myśli tłumionych
Tętno ponownie Ciebie poruszy
Nagle odkrywasz zmysłów głębinę
Dawno ukrytą i już zapomnianą
Wypływa różem w radosną minę
Twarzą tak pięknie tu roześmianą
Boginią jesteś słodkich snów moich
Radością, cudem, codziennych oczu
Tęsknotą dawną, spotkaną znowu
Z pajęczych losów zawiłych znaczeń.
autor
Erwin-1957
Dodano: 2008-10-15 00:40:46
Ten wiersz przeczytano 598 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Zakochanymi oczami oglądasz swoją Wenus. Miłość dawną
i nową jej niesiesz. Ładny wiersz.
Coraz dojrzalsze warsztatowo i piękniejsze w treści
wiersze piszesz.Brawo
Trochę poszarpane są muśli, wiersz nieżle zrymowany
może się podobać.
Uwielbiej dalej tak pięknie tą swoją boginię. Bardzo
mi się podoba!
Piękny miłosny wiersz. Pozdrawiam+