Werset miłości

Wiersz dedykowany miłości mojego serca.

Odnalazłam siebie w twoich dłoniach,
zamroczona tulę twarz w twoje ramiona.
Już wiem, jak bije młodego ptaka serce,
który jest z najdroższą istotą na świecie.

Jak każdej nocy zabronionej
chwytasz gitarę w swoje dłonie,
powoli szarpiesz kolejne struny
I z każdym dźwiękiem, z siłą grawitacji
targasz moimi uczuciami.
Z każda kolejną oktawą
o dźwięk bardziej kochając,
otwierasz bramy edenu.
I ja z miłości na wpół omdlała
opadam, na wpół bardziej ciebie miłując.

Szalone uczucie duszę obnaża,
już nie gramy martwych dźwięków.
W zapisie nut jestem
kluczem wiolinowym,
Płyną w nas dźwięki
czyste i dzikie -
idealnego brzmienia.

Butelka burgundu uderza do głowy.

W nurtach srebrzystej namiętności
rozpuszczam długie włosy,
snujesz się po nich powoli.
Aż w końcu w długim pocałunku
nasze ciała zadrżały
z siłą dwunastu skali Beauforta.
A ten pocałunek smakuje lepiej
niżli na stole drogie wino.

A gdy Morfeusz ze swych objęć
nas wypuści,grać nie przestawaj.
Choć nie znam się na nutach,
Nie odchodź z mojego świata
i gdyby gitara zaczęła dźwięki tłumić
Pamiętaj! Ona tylko wymaga strojenia...

Tej nocy zapisaliśmy piękny werset miłości...
jednym słowem wyrażonym - kocham.

Proszę nie dokonywać niestosownych wpisów i dopisków do wiersza, które godziłyby w uczucia autora i osoby dla której jest dedykowany.

autor

mysia-ko

Napisany: 2019-02-19 Dodano: 2019-02-19 21:29:14

Ten wiersz przeczytano 930 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie