wesele

hmmmm....naprawdę mroczna opowieść, ale świetnie
napisana :) Czytałem z niecierpliwością ten wiersz :)

ciekawie piszesz, lubię Twoje wiersze, jest w nich
dramat ,baśń i tajemnica

Ciekawie napisany, choć nie wiem , czy to wesele, czy
pogrzeb. Proszę wyjaśnij.
Pozdrawiam i zapraszam do siebie.
Miłego wieczoru.

Ciezki wiersz, tez sie zastanawiam czy chodzi o
pogrzeb czy wesele z przymusu. Ale ciekawy:-)

Chyba chodziło o pogrzeb pewnej panny , jesli sie nie
mylę , a "staruchy" to rodzina tej damy.pozdrawiam.

myślę, że nie zawsze wiersz trzeba zrozumieć, aby czuć
w nim piękno( mimo mroczności)...na tak, zwraca uwagę
okazja:) miłego dzionka

Dość trudny wiersz,jak mam być szczera,miłość z
musu,która sprawiła,że dziewczyna czuła się martwa...
A może raczej miłość wzgardzona,która przyniosła
śmierć,a potem odwet dziewczyny?
Jakoś mi tu powiało klimatem mickiewiczowskiej
Świtezianki...
Te płaczące staruchy też mnie zastanawiają,niczym
jakieś chochoły przydrożne...
Nie,nie umiem dobrze wiersza zinterpretować,może za
dnia kiedyś doń wrócę.
Z pewnością jest niebanalny.
Co do kwiatów wpiętych w warkocz,to czy nie powinny
być
zwiędłe,zamiast więdłe?...
To takie moje odczucie.
Przepraszam,za mój mało merytoryczny komentarz...
Pozdrawiam.Miłego dnia życzę:)

dziekuje za bardzo głębokie komentarze

A Basia nie śpi....

,,wesele, gniazdo,, - popraw!

a staruchy płaczą
pozdrawiam:)