Westchnienia
Takie rozmyślania...
Gdzieś szukam
kolorowych witraży
w dzwonnicy życia
jak tukan
po marzeń ciepłej plaży
łowię drobnicę
i zwiedzam
wyspy bardzo odległe
śniące o raju
wyprzedzam
ciche chwile spoległe
zawite w maju
odchodzę
z twoich odległych myśli
to są złudzenia
odrodzę
tylko proszę znów wyślij
swoje westchnienia
Westchnij...
autor
Zakochana w wietrze
Dodano: 2018-04-22 21:59:53
Ten wiersz przeczytano 922 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
:)
Ech, i ja westchnąłem :-) Piękny wiersz :-) Pozdrawiam
:-)
Ślę moc serdeczności :)
Zakochana najwyraźniej nie w wietrze, lecz w Nim. :)
Podoba mi się, forma też.
Pozdrawiam najserdeczniej życząc udanego wieczoru.
westchnąłem nad pięknem - ech...
wzdycham... bardzo mi się podoba
Witaj,
tak takie westchnienia są czymś bardzo znamiennym i
wywołują chęć zastanawiania - do jakich uczuć należą,
kiedy itp.
Dziekuje za odwiedziny i komentarz.
Życzę miłego tygodnia i pozdrawiam.
Super metafory Bardzo sie podoba dzwonnica życia
Pozdrawiam serdecznie Łucjo :)
to jedna wielka tęsknota
rytmicznie to płynie i tak lekko, fajne wierszydło
podoba mi się tukan łowiący drobnicę, no i wsadzenie
witraży w dzwonnicę tez nieźle reprezentuje co nam
szykuje życie
"Dzwonnica życia" wydaje mi sie zbyt egzaltowaną
metaforą i mbsz zamiast "po" trafniejsze jest na
"marzeń ciepłej plaży..." Mało czytelne są "ciche
chwile spoległe". W pewnym sensie interesujący sposób
zastosowania rymów, dosyć przewidywalnych. Odrodzę
"prosi się" o zaimek zwrotny 'się'.
Jeśli mogę mieć jakąś uwagę do Twojego wiersza to
zbędny jest ostatni wyraz "Westchnij..", ale nie
musisz ze mną się zgadzać a poza tym bardzo ciepłej
formie ujęłaś w nim tęsknotę.
Bardzo misterna budowa.
myśli cenne rozmarzone
są jak perła w koronie
Pozdrawiam:))
W życiu westchnienia są czymś naturalnym, pozdrawiam
serdecznie;)