Wiadomość
Już dawno słowa w duszę się nie pchały
A dziś
płyną strumieniem rąk niedotykanych
I ust
pełnych uśmiechu i troski
A ona jak niezapisana książka
co czeka uparcie
Kiedy ją otworzysz zamykając oczy
Czując
jak okładka drzy lekko wypukłością liter
I pod palcami przybiera kształty Ci
znajome
A powietrze aż parzy
gdy kartka za kartką
Piszesz na niej ustami
Wiadomość
Komentarze (14)
Dziękuję za miłe słowa , serdeczności dla Was
nie każdy potrafi w taki sposób pisać
miłego dnia:)
Dzięki Wam wszystkim za chwilę uwagi :) Pozdrawiam
Fajny wiersz, pozdrawiam :)
Super! - zwłaszcza końcowe wersety.
Serdeczności:))
Piszę ustami i czyta Braillem :)
Podoba mi się
Pozdrawiam
Piękny wiersz,dużo w nim zmysłowości i delikatnej
myśli wykończone wspaniałymi metaforami.To zdjęcie
duszy ...Pozdrawiam serdecznie.
pisz pisz aż usta zabolą
metafory bardzo poetyckie
Pisać ustami, nie kaźdy potrafi...
Z przyjemnością czytam.
Pozdrawiam:)
... pięknie... metafory wyszukane... Pozdrawiam Aguś
:)
Ciepłe i poetyczne słowa
w zmysłowym tekście wiersza.
Miłego dnia Ago.
podoba mi się pozdrawiam