Wiara

Czasem jak słonce o poranku wschodzi na niebo

Tak ja budzę się do życia wraz z jego blaskiem
Jestem jak jego promień wbijający się w życie
Jak ciepło które daje światu i człowiekowi

Ale cóż świat to świat słońce to słońce a ja to ja
Widzę ból i gniew wkoło
Cierpienie zazdrość ludzką nienawiść
Mógłbym zmienić to wszystko
Obrócić w popiół spalić gniew ale po co
Wystarczy że moja dusza ciało rozpala umysły
Daje siłę wiarę nadzieje na lepsze jutro
Miłość noszona we mnie jest silna


Jak skarb przyjaźni tryska siłą dobra
I jak anioł rozpartymi skrzydłami

Unosi innych do walki o lepsze jutro
Dając Im wiarę w ludzkie dobre serca .

autor

jano73

Napisany: 2009-09-15 Dodano: 2009-09-15 16:27:14

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie