Wiara

Życie jest momentem
Krótkim mgnieniem
Po mim pozostaje wielka pustka
Ból cierpienie

Puste krzesło stoi przy sofie
Zakurzone-zbędne
Nieprzydatne nikomu
Tylko kaleczy moją duszę
Wyciska łzy rozpaczy
Wzmaga cierpienie
To Ty lubiłeś tu przesiadywać
Czytałeś swoje książki
Te o walce patriotyzmie
Zaraziłeś mnie
Swoim oddaniem Polsce
Swoją dobrocią dla nas
Dziś jestem bezsilna
Obdarta ze złudzeń
Z beznadzieją w oczach
Przytłoczona okrucieństwem losu
Takie jest życie
Kiedyś się zaczęło
Miało swoje radości i smutki
Wzloty i upadki
Nadszedł koniec
Pozostała rozpacz
Modlitwa i wiara
Że się tam spotkamy
W drugim życiu
Na niebieskiej polanie
Pod kasztanem przy którym lubiłeś przesiadywać
Po tamtej stronie

Wiem że na mnie będziesz czekał

autor

Martysia07;)

Napisany: 2007-01-09 Dodano: 2007-01-09 11:11:03

Ten wiersz przeczytano 904 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie