WIARA
Już nie wierzę!
Chyba nigdy nie wierzyłam
Teraz płaczę, może zawsze płakałam?
Zawsze byłam smutna, samotna
jak teraz...
Ale czy zawsze cierpiałam?!
Nie wierzę w to, że ktoś mnie kocha...
Nie wierzę, że ktoś mnie zna,
ale wierzę, że zawsze uciekałam
jak ptak, co leci tam...
Bo jest ciemna dolina,
tam jest ciemny las.
Boję się, lecz tam pójdę,
pokonam własny strach!?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.