Wiara, nadzieja, miłość
... znów w tym kącie
opuszczony pokój uczuć
skulone takie życie
ścianą płaczu istnieć
... kroplą żalu bycie
próżnia głosem przeżyć
sumienia ciągłe trucie
zapragnąć znów uwierzyć
... lęk serca bicie
rozrachunek karze męczyć
doprowadza grzechów cięcie
czystość nieba łączyć
... złe duchy gińcie
szeptom bezduszności dość
wiarę przywrócić w świecie
nadziei ofiarować miłość
ps. życzę wszystkim Kasiom najlepszego...na imieninki
Komentarze (10)
piękne słowa....gdyby tylko mogły się spełnić....
Wiersz pełen przemyśleń i uczuć. Ciekawą formą
przedstawione uczucie nadziei i miłości.
Wiersz refleksyjny, pełen uczuć, skłania do
przemyśleń, ciekawej formy. Brawo...
Myśle że wiersz osobisty ale bardzo ładny wymowny
,ciepły przemawiający do każdej duszy .
mądry wiersz... nakłania do przemyśleń... metafory w
Twoim wierszu wprawiły mą duszę w niesamowity
taniec...
Pawle wymownie wyraziłeś uczucia w wierszu...treść
wiersza odebrałam bardzo osobiście może dlatego,że
podobnie odczuwam ten stan duszy...oraz zawirowania
myśli,które czasami nachodzą każdego z nas...
slowa, gdzie milosc i wiara jest wazna, gdzie sumienie
gryzie, gdzie serce placze... zal rozbrzmiewa w duszy
czlowieka... - wysmienicie spisana reflekcja // pozdr.
:o)
W milosci jest wiara i nadzieja.Zle duchy
gincie...Dobrze napisany wiersz.
wierz w marzenia, bo motorem są nadziei ....one zawsze
się spełniają... już za chwilę, za sekundę, po
niedzieli....
dobre zmuszajace do myślenie. Dodatkowo forma ciekawa,
nigdy nie myślałem żeby tak napisać wiersz.