Wiara, nadzieja, miłość
W dziejach naszego narodu czasem ciężko
było
Były chwile rozpaczy i dni wielkiej
chwały
On nigdy nie upadł - sił mu dodawały:
Wiara, nadzieja i miłość!
Wszyscy byli silni, w wierze zjednoczeni
Przetrwali, choć na mapie ich nie było
Walczyli o wolną Polskę jak zauroczeni
A z nimi była nadzieja i wzajemna miłość
Dzisiaj trudne czasy, inni o nas
decydują
Każdy się martwi jak żyć za groszy parę
Jaką Europę w przyszłości zbudują
Odbierając nam miłość, nadzieję i wiarę?
Niechaj nasza Ojczyzna, tak bardzo uboga
Zjednoczy sie cała na kolejne dzieje
A miłość do ludzi oraz wiara w Boga
Przywróci jej świetność, da nową nadzieję!
Komentarze (7)
a jednak wciąż w nas jest ta wiara...ładny wiersz,
pozdrawiam
Wspólna sprawa jednoczy Polaków ale tylko na
chwilę.Słuszne spostrzezenie Ladnie ubrane w słowa.
Bardzo dobre przesłanie, oby się spełniło. Pozdrawiam
ślicznie.
Refleksyjny,optymistyczny wiersz.
Pozdrawiam z daleka.
Niech się stanie:)
I niech sie tak stanie przy bozej i ludzkiej
pomocy.++++
:)jesteś pełen optymizmu - i zarażasz nim innych -
wspaniale :)