Wiara i siła

Nie mam już sił
Już nie szukam
To tylko stracony czas
Więzienie to mój dom
Zapach strumienia porywa me zmysły
Każdy powiew przyprawia o wspomnienia
Marzenia to raj dla ludzi
Tam wszystko realne
A tu? Szara rzeczywistość
Byłeś słodkim snem
Budziłam się ze łzami
Ale to tylko mój stracony czas
To za mało
Sensu brak
Tylko cztery ściany
wymazać wspomnienia
zapomnieć o bólu i cierpieniu
o żalu i nienawiści
Tekturowe drzwi przede mną
Za nimi ołowiany ogród
Puste, szare twarze
Marzeń tam nie ma
Droga pełna przeszkód
Jak podnieść się by nie zaznać bólu?
Mimo szarej rzeczywistości - idę!
Jeszcze mam wiarę
Chociaż jestem na krawędzi
Mam jeszcze siłę do walki
Powstrzymam strumienie łez
Dobiję swego!
Me serce znowu bije
Idę z podniesioną głową
Z jednym marzeniem w kieszeni
Nie będzie łatwo nauczyć się żyć
Ale jeszcze ten jeden raz
Raz jedyny pozbieram swe szczątki
Nauczę się żyć!
Mam wiarę, mam siłę
Tylko gdzie cel...?

autor

BTS

Dodano: 2008-02-21 17:03:24

Ten wiersz przeczytano 641 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie