Wiara zatraconych
Wicher oplata kirem moją duszę
pośród moich lęków pośród łez
księżyc zahaczył o żalu chmurę
melodią tęsknoty płacze deszcz
W teatrze myśli postrzępionych
cieniem ciszy pokryła się twarz
modlitwą w wierze zatraconych
skulona w mrokach dusza łka
autor
Patryk-Piotr
Dodano: 2007-01-23 01:26:02
Ten wiersz przeczytano 613 razy
Oddanych głosów: 114
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.