Wiatr

dla przyjaciółki z którą urwał mi się kontakt:(

Ucichł ten Wiatr, co mi w żagle wiał
Pomagał mi morza i oceany przemierzać
Straszny mi nie był żaden sztorm ni szkwał
Jak teraz dopłynąć mam do tego wybrzeża?

Razem świat ogromny opływaliśmy
Chmury ponure przed łodzią rozwiewał
Słońca blaskiem się cieszyliśmy
Leciutkim powiewem fale rozsiewał

Tylko na chwilę, na chwilkę krótką
Obiecał opuścić mnie
Przyjaźnie zabujał moją łódką
I odszedł… nie powiedział gdzie

Teraz samotność pyta szepcząc mi do ucha:
Gdzie jest upragniony Ciepły Front
Pogody Twojego Ducha?
Smutek odpowiada: daleko, daleko stąd…

ale już jest wszystko w porządku:)

autor

Skowron

Napisany: 2006-07-06 Dodano: 2006-07-06 21:38:09

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie