Wiatr...

Dziś był u mnie wiatr
i zawiał z wielką siłą,
zły był,bo każdy chce,
aby słońce tylko było.

A on,samotny staruszek,
pływa gdzieś w chmurach,
przebija się przez lasy
i głośno huczy w górach.

Zapytał mnie,
czy aż tak źle się zachowuje,
że żadna ludzka istota
wcale go nie potrzebuje.

Nie wiedziałam,co powiedzieć,
lecz rzekłam w język się gryząc:
wszyscy by Cię kochali,
gdybyś był tylko tą morską bryzą.

Spojrzał mi w oczy,
obraził się i odwrócił,
poleciał gdzieś wysoko
i już nie wrócił.

Może spotkamy go,
gdy będziemy kiedyś na plaży,
zasłoni chmurą słońce,
gdy będzie chciało nas oparzyć...

autor

Nathalia

Napisany: 2007-07-06 Dodano: 2007-07-06 19:32:43

Ten wiersz przeczytano 772 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie