Wiatr
Znów poplątał mi włosy
z ciszą po wszystkie czasy
zlepił się z niepokoju
potargał mi rzęsy z zazdrości
"Wstań i broń się"
Melodia zabierze myśl
wyżej od słońca
wyrwał zieleń z koron drzew
lecz larwy spały w ziemi
jak mur był zimny choć chciał
wolnym być
Komentarze (5)
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam :)
Gdyby mi poplątał włosy, miałam warkocz za to na czym
się siedzi, chyba bym się powiesiła, ale to było
4-lata temu. Lubię wiatr i wszystko z nim opisane.
Pozdrawiam.
Rozczochra zaraz moje. Ładny tekst. Pozdrawiam
Bardzo oryginalnie piszesz.
Miłego dnia:)
Ladny ciekawy wiersz pozdrawiam