Wiatrak

Twór stateczny
Pierwszym chlebem się mieni
Dwór nadrzeczny
W krąg użycza promieni
Most przedwieczny
Jest murem i rdzą
Krok taneczny
Zabarwił się łzą
Tren jajeczny
Dobył z trzewi aojdycznych pieśni moc
Z nor wychodzi zwierzyna
pod prąd ryby wędrują
złoty łańcuch poczyna
Kuć rosiczka, gdy snują
Sieć czarowną
Pająki przez sen
Dal wymowną
Kształtują bez cen
Kipiel łowną
Czas tworzy wśród scen
Tak się plączą
Koronkowe ogniwa
Gdy się łączą
Dziegieć, miód i oliwa
Jadąc rączą
Klaczą Mar poprzez mchy
Nim dołączą
Do wierzchówki łże-bzy
Oto wiosna
Bezradosna w oczach ćmy
Buczą trzmiele
Nim je piegża pochłonie
Huczą śmiele
Bąk i osa w koronie
Żądlić wiele
Niepodobna, bo wszak
W pszennym dziele
Wnet roztęczy się mak
Wiatrak miele
zatrutego ziarna znak!

autor

Kropla1220

Napisany: 2021-03-01 Dodano: 2021-03-01 13:29:50

Ten wiersz przeczytano 1552 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie