Wiatru moc
Rozgniewał się wiatr,
rozkrzyczał, rozhulał.
Chmury spędził w jedno.
Oj... będzie padało.
Ciemności już zapadają.
Słychać pomruki burzy.
Błyska gdzieś w oddali
a kule świetliste lecą.
Wielka jest wiatru moc
gdy tak gniewny pędzi.
Nie można go zatrzymać
kiedy sieje spustoszenia.
Warszawa, 10 sierpnia 2017 r.
Joanna Es - Ka
Pod natchnieniem dzisiejszej burzy.
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2017-08-10 08:39:46
Ten wiersz przeczytano 1441 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
przyroda rządzi się swoimi prawami na jej żywioły
wpływu nie mamy a jeśli już, to w niewielkim stopniu
pozdrawiam :)
Masz rację nie zatrzyma go...Pozdrawiam serdecznie.
Serdeczne podziękowania dla wszystkich.
Gorzej jeśli wiatr przeradza się w trąbę powietrzną.
Pozdrawiam serdecznie.
Minionym wieczorem wiatr pokazał u mnie moc,
aj'niczym kamienie mosiężne'w:)
nie zawsze wiatr burzę niesie
a moce wyższe
bez wiatru ulewy z gradem
niczym kamienie gradu
też z nieba lecą
więc mówię - pokochaj wiatr
by żyć jak 'u Pana Boga za piecem' w:)
Burza w nocy to okropność...nie dziwota, że powdtał
dobry wiersz, przecież spać się nie dało
pozdrawiam serdecznie I dzięki za słowa pid wierszem
pozostawione u mnie
Tak, z przyrodą jeszcze nikt nie wygrał.
ładnie o potędze przyrody+:) pozdrawiam serdecznie
Ludzie w gniewie są sto razy gorsi i wciąż kamieni
rzucają stosy do tych, co im nic złego nie robią.
Dobrej nocy życzę Joasiu.
Bardzo boję się burzy... Świetnie oddalas klimat.
Pozdrawiam serdecznie :*)
PS. Napisałam do Ciebie na priv :)
lubię burzę. bardzo poetycki temat.
serdeczności :)
Dynamiczny obraz burzy
Pozdrawiam
ładny przyrodniczy obrazek ...groźne burze w tym
roku nas nawiedzają:-(
pozdrawiam serdecznie:-)