WICHER
WICHER
idę za nim
ślady łez i miłości skrawki
prowadzą mnie do niego
droga kręta
idę
on siedzi i wierzy
czeka
kocha i ufa
bez przerwy pisze
podnosi na duchu
mnie
wdzięk mój nieskazitelny
pragnę położyć mu u stóp
tak jak on złożył ofiarę ze swych myśli
kocham być żyć dawać
ja następca jego wersów
gonię sens sensu bycia
będę przy nim
w momencie pojednania
tak wskazuje tarcza bytu
Klaudia Gasztold
autor
cicha myszka
Dodano: 2017-06-23 19:30:48
Ten wiersz przeczytano 639 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
:) pozdrawiam i głos zostawiam +
...sens sensu bycia...iść razem...nie zawsze warto...
pozdrawiam
Bardzo ciekawie napisane, pozdrawiam,
tym powaliłaś mnie
kocham być żyć dawać
Wierność, subtelność, gołębie serce,
Wszystko to może w jednej literce.